Verhaal over de GKS op KlasseKeepers.nl

Gelderse KeepersSchool is ‘Mission Control Centre’

Onlangs heeft Maarten Omvlee van KlasseKeepers een bezoek gebracht aan Edwin Susebeek op de Gelderse Keepersschool. Hij heeft een mooi verhaal geschreven over de GKS die je als keep(st)er, keeperstrainer, ouder of voetballiefhebber gelezen wil hebben. Het artikel is hieronder weergegeven. Het volledige artikel is, inclusief foto's, te vinden op de site van KlasseKeepers via de volgende link: http://www.klassekeepers.com/gelderse-keepersschool-is-mission-control-centre-doelverdedigers/



Edwin Susebeek is de Christopher Columbus Kraft van Nederland. Krafts ontdekkingsreis bij NASA leidde tot het ‘Mission Control Centre’ in Houston. Daardoor kreeg Amerika de beste faciliteiten in de ruimterace met Rusland. Susebeek stond in de Achterhoek aan de basis van een ‘Keepers Control Centre’. Een keepersopleiding met een topsportklimaat die doelverdedigers trekt uit Nederland, Duitsland en België. Vanuit Veldhoek krijgen zo’n tweehonderd gemotiveerde goalies de kans om tot grote hoogte te stijgen. De Gelderse KeepersSchool (GKS) Susebeek uitgebouwd tot een zestrapsraket. Keepers van vijf tot vijfendertig jaar krijgen handvaten om als een raket vooruit te gaan. In de afgelopen zestien jaar heeft de GKS vijftienhonderd keepers naar een hoger niveau getild. Meer dan zestig keepers konden door vakwerk in Veldhoek terecht bij een BVO. Hidde Jurjus (PSV), Harm Dieker (Ajax-jeugd), Michael Verrips (Sparta) en de dames Lois Niënhuis (FC Twente) en Moon Pondes (PEC Zwolle) zijn als voorbeelden blij dat de GKS hen lanceerde.

Dat zijn ontdekkingsreis zou uitmonden in een toonaangevende keepersschool, scouts van BVO’s volgen de Veldhoekkeepers van de GKS inmiddels met argusogen, had pionier Susebeek, nooit verwacht. Wel had de voormalige sluitpost van ZSV Zelos uit Zelhem snel in de gaten dat hij als keeperstrainer meer toekomst had dan als doelman. “Toen ik tweeëntwintig was, moest ik al stoppen met keepen. Mijn onderrug was een dwarsligger. De wervels schoven over elkaar door het duiken. Maar eerlijk gezegd zat ik zonder rugproblemen in de Tweede Klasse Zaterdag, waar Zelos speelde, ook aan mijn plafond. Ik heb wel in het eerste gespeeld, maar nooit als vaste keeper”. De metaaldraaier, die vanaf zijn zestiende wel de ruggengraat heeft om te knokken voor zijn idealen, waardoor hij naast z’n werk ook het diploma van conventioneel draaier haalt, maakt in 1982 van de nood een deugd. “Toen ik zelf keepte, kreeg ik weinig tips. En als er al aanwijzingen werden gegeven, kon ik er niks mee. Ik had bijvoorbeeld geen geweldige trap. Dan zeiden ze wel dat ik harder moest schieten, maar niet hoe. Zo wist ik nooit wat de club van mij als keeper verwachtte. Waar ik aan moest werken. Daarom ben ik me gaan verdiepen in het geven van doelgerichte training aan keepers. Om op de juiste momenten adviezen, die ik nooit kreeg, aan te reiken. Om keeperstrainingen te voorzien van inhoud”.

De geboren Zelhemmer begint dicht bij huis. Met keeperstrainingen bij de D-junioren van ZSV Zelos. Van quitte af aan heeft Susebeek een strategie. De ex-Zelos-goalie volgt eerst alle cursussen van Frans Hoek en ontwikkelt in de loop der jaren, waarin de rol van de doelman drastisch verandert, zijn eigen oefenstof; de huidige GKS-methode. “Als ze in groep zes van de basisschool hetzelfde doen als in groep acht. Dan zeg je daar wat van als ouder. Bij voetbalclubs wordt er vaak niets gezegd als ze bijvoorbeeld bij de D hetzelfde doen als bij de C. Daarom ben ik mijn eigen methode gaan ontwikkelen, waarbij vaardigheden per leeftijd ervoor zorgen dat jeugdkeepers niet stilstaan in hun ontwikkeling. Met een sterkte- zwakteanalyse geef je keepers inzicht in hun niveau, gaan ze zelf werken aan zwakke punten en wordt snel duidelijk wie er bovenuit springt.” Vaardigheden per leeftijd heet in het onderwijs leerstofjaarklassensysteem.

De vroegere bewonderaar van Hans van Breukelen, het sprak Edwin Susebeek als tiener aan dat de ex-PSV’er door hard werken ver komt, beseft meteen dat, mits hij wat wil bereiken in de keeperswereld, de handen verder uit de mouwen gestoken moeten worden dan bij zijn jeugdidool of Frans Hoek: “Ik had geen verleden als profkeeper, dus moest ik mezelf extra bewijzen en vooral beter voorbereiden om serieus genomen te worden.” In 1995 krijgt Jurrie Koolhof, toenmalig hoofdopleidingen van De Graafschap, in de gaten dat er een in de buurt van De Vijverberg een keeperstrainer rondzweeft die met een compleet eigen stijl jeugdkeepers beter maakt. “Koolhof gaf mij de kans om bij de club, waar ik als fanatieke supporter op de tribune had gezeten, keeperstrainer te worden. ‘Laat maar zien wat je wil en hoe je dat gaat doen’, zei hij”. Edwin grijpt deze kans alsof hij uit stand een bal uit de bovenhoek moet plukken. Met een passievolle presentatie, vol steekhoudende argumenten, overtuigt de huidige Doetinchemmer de leiding van de Superboeren. Terwijl Ron Olyslager in 1995-1996 verantwoordelijk is voor de selectiekeepers, traint Edwin Susebeek de A-, B- en C-keepers. Jeugdinternational Remco ten Hoopen en Jurgen Wevers zijn de eerste paradepaardjes die profiteren van de intensieve vlieguren onder de vleugels van Susebeek. Tweeëntwintig jaar later gaat ‘Energieke Edwin’ z’n drieëntwintigste seizoen in bij De trots van de Achterhoek. Dat maakt hem in het betaalde voetbal tot de Alex Ferguson van het keepersgilde.

 

Op 1 september 2001 staan drie keeperstrainers, op het sportcomplex aan de Varsselseweg in Veldhoek een tienvoud aan jeugdkeepers op te wachten. De Gelderse KeepersSchool beleeft z’n eerste training. Van Graafschap-directeur Gerard Marsman krijgt Edwin Susebeek groen licht om een eigen keepersschool te combineren met zijn baan van keeperstrainer bij de Blauwwitte Zebra’s. Mits De Graafschap-jeugdkeepers mogen meetrainen in Veldhoek en de grootste talenten naar De Vijverberg worden doorgeschoven. De geestelijk vader van de GKS hanteert een andere insteek: “Er waren amper echte keepersscholen in die tijd. En de meeste talenten in de regio gingen naar Vitesse of FC Twente. Niet vanwege de inhoud van de keeperstrainingen, maar doordat die clubs betere faciliteiten hadden dan De Graafschap; mooie schoenen, kleren, trainingskampen, een busje die hen bij de voordeur oppikte. Naar mij moesten ze gebracht worden of fietsen. Met hun eigen schoenen op de bagagedrager. Door een goede keepersschool neer te zetten, wilde ik de keepers en hun ouders laten zien dat de inhoud van trainingen belangrijker is dan schone schijn”.

Vanaf die eerste zondag in september leiden mond tot mondreclame en verhalen in streekbladen tot grote belangstelling. De keepersschool groeit op de koude grond van de gemeente Hengelo als kool. Talenten schieten als wortelen uit de grond. Ze verkassen ook niet meer zo makkelijk. Vitesse en FC Twente kunnen slechts toekijken. In 2006-2007 huurt NEC Nijmegen ‘Founding Father’ ook in. Halverwege 2007 hangt vervolgens Jan Reker, de kersverse algemeen directeur van PSV, aan de lijn. Niet om over zijn penaltyboekje te praten, maar te vragen hoe het komt dat zoveel keepers die Susebeek traint in nationale jeugdselecties spelen. Het gevolg laat zich raden. Een Achterhoeker gaat keepers van de jeugdopleiding van de Brabantse topclub trainen. Marianne Susebeek ziet haar man nauwelijks meer, ook al is zoon Jordy net een jaar oud. Waar haalt hij de energie vandaan? ’s Morgens naar De Graafschap en ’s middags naar PSV. Dat is in het gunstigste geval drie-en-een-half uur rijden per dag. Vanzelfsprekend heeft ‘De Vliegende Keeperstrainer’ ook in de lichtstad een plan: “Bij De Graafschap trainde ik op dat moment alle jeugdkeepers en de eerste selectie. Er was geen geld voor meer keeperstrainers. In Eindhoven opperde ik dat aparte keeperstrainers voor verschillende leeftijdscategorieën effectiever kan werken. Variatie als natuurlijke leer- en evaluatiemomenten voor zowel keepers als hun trainers. Spelers hebben ook niet de hele jeugdopleiding één coach. Dat idee pakte PSV op. Zo werd ik keeperstrainer van de onderbouw, Bas Roorda van de middenbouw en Hans Segers ontfermde zich over de bovenbouw. De selectiekeepers, met Gomes als boegbeeld, werden getraind door Joop Hiele. We waren met z’n drieën een geweldig team. We hadden lol en wisselden ideeën uit waar ik veel aan heb gehad”. Edwin neemt onder meer Benjamin van Leer, Jeroen Zoet, Yannick van Os en Mike van de Meulenhof onder handen. Hij begrijpt als geen ander dat Ajax de doelman van Roda JC in huis heeft gehaald als stand-in voor Onana.

 

In 2014 stopt de keeperstrainer in hart en nieren bij PSV. Hij wil zijn zoon zien opgroeien die keept in de jeugd van zijn oude liefde; ZSV Zelos. Tevens is de Gelderse KeepersSchool tussen 2007 en 2014 zo groot gegroeid dat de Gelderlander zijn handen vol heeft aan het combineren van zijn fulltime functie bij de Graafschap met de GKS. Weken van tachtig uur zijn voor de fullprof keeperstrainer heel normaal. “Ik heb de tegenovergestelde weg bewandeld van profvoetballers. Ik ben niet op jonge leeftijd, maar pas op m’n vijfendertigste prof geworden. Dat heeft als voordeel dat je als voormalige fabrieksarbeider weet dat een timmerman geen ton per jaar verdient. Daardoor blijf je als je succes hebt altijd met beide benen op de grond staan. En je kan alle keepers die je traint oprecht vertellen dat als je wat wil bereiken, de wil om hard te werken een eerste vereiste is”.

Na bijna zestien jaar noeste arbeid is de GKS een Keepers Control Centre geworden. Een zestrapsraket qua cursussen voor hoegenaamd alle leeftijden vanwege de: basiscursus, gevorderdencursus, gevorderden-pluscursus, topklassecursus, selectiekeeperscursus, privé-trainingen. De grootste keepersschool van Nederland heeft een topsportklimaat neergezet in de Achterhoek waar menige BVO jaloers op is. De keepers krijgen kleding en handschoenen in bruikleen en beschikken elke training per deelnemer over een bal. Daardoor kan er doelmatig worden gewerkt en ziet de keepersschool eruit als één grote familie. Op het natuurgras van het eigen sportcomplex in Veldhoek staan elf grote doelen, meerdere kleinere doelen, en containers vol met allerhande specifieke materialen, zoals ballen, reflexballen, loopladders, rebounders, opblaasbare trainingspoppen en balverdelers. De accommodatie beschikt naast kleedkamers ook over een grote zaal, waar de keepers in het openbaar leren spreken temidden van zo’n 180 kornuiten, en een vergaderruimte om de keeperstrainers te instrueren.

Edwin Susebeek stuurt niet alleen de 24 keeperstrainers, 2 looptrainers, 3 fysiotherapeuten, 6 materiaalmannen, 3 shopmedewerkers, 4 videoanalisten, een klankbordgroep voorzitter, een administratieve kracht, een fotograaf, een websitebeheerder en een grafisch medewerker aan. De voormalige LTS’er is als een echte manager ook druk met het schrijven van een sponsorplan, het werven van sponsors, zorgen dat het gras op tijd gemaaid wordt, updaten van de oefenstof, screenen van nieuwe aanmeldingen en het contact onderhouden met de gemeente Hengelo. Want aan alles is gedacht: “Als er op zondag 180 keepers komen en het is mooi weer, dan moet je zo’n 600 auto’s een plek geven. Want er komen veel ouders en andere belangstellenden kijken. Voor hen is er een omgebouwde bouwkeet met koffie en thee. Om het parkeren vlekkeloos te laten verlopen, hebben we parkeerstewards. Zestien jaar geleden had ik natuurlijk geen flauw benul dat ik die ooit nodig zou hebben. Ook hebben we verbodsborden van de gemeente, zodat er aan een kant van de Varsselseweg niet geparkeerd kan worden. Dat is belangrijk voor de veiligheid”. Wie met meer dan woorden een beeld wil krijgen van de GKS kan het beste op www.gelderse-keepersschool.nl of YouTube kijken naar: Achter de schermen bij de Gelderse KeepersSchool. Er is door de vader van een keeper, volkszanger Tonny Magendans, zelfs een GKS-clublied gemaakt. Zoals in de USA elke school ’s morgens start met het zingen van het volkslied, zo begint de GKS elke zondagochtend in de feestzaal van het sportcomplex, voorafgaande aan de algemene instructie en de spreekbeurten van keepers voor hun eigen collega’s, met het zingen van het clublied: “We staan alweer klaar, handschoenen aan….”. Zo zit de lol er al in voordat de eerste bal is gevangen.

Door al die organisatorische zaken, zou je bijna vergeten dat het keepen wel degelijk op de eerste plaats komt bij de Gelderse KeepersSchool. “We hebben genoeg trainers om in kleine groepen te trainen. Daardoor is er veel persoonlijke aandacht. We hoeven nooit een jongen van twaalf met een keeper van zestien te laten trainen. Bij ons schuif je pas door naar een hoger niveau als je echt zo goed bent. Dan pas is het goed voor je”. Van iedereen wordt passie en gedrevenheid geëist. Heb je dat niet, dan hoef je niet te komen. Dat geldt zowel voor trainers als deelnemers, want mentaliteit is de basis voor lol en prestaties. Zo snijdt het GKS-mes aan twee kanten: “We hebben niet alleen jeugdkeepers laten doorstromen naar BVO’s. Ook trainers stimuleren wij hier om zich te ontwikkelen. Een mooi voorbeeld is trainer Mike van Houten die drie jaar geleden van ons naar de jeugdopleiding van FC Utrecht ging en volgend seizoen bij FC Twente jeugdkeepers gaat trainen”.

 

Susebeek is nog uit de tijd dat je als opgroeiende knaap elke dag voetbalde op een veldje in de buurt. Omdat de hedendaagse jeugd dit stukken minder doet, FIFA is toch ook voetballen?, besteedt de GKS veel aandacht aan loop- en coördinatieoefeningen. “De jeugd van tegenwoordig zegt ‘Maar ik train toch drie keer per week ’s avonds?’. Dat deden wij ook, alleen we voetbalden daarnaast bijna elke middag van twee tot vijf. Dan pak je al gauw zo’n twintig uur extra bewegen mee per week, die ze nu als het ware tekort komen. Vanwege die huidige ‘bewegingsarmoede’ besteden wij veel aandacht aan bewegingscoördinatie. Luuk en Siem de Jong hebben daarom ook lang op zondag met ons meegetraind. In vergelijking met zestien jaar geleden valt het ook op dat de kinderen nu gemiddeld anderhalve kilo zwaarder zijn als ze bij ons beginnen”. Voor zijn elfjarige zoon heeft de ‘GKS-Goeroe’ een makkelijke manier bedacht om z’n computeruren te compenseren: één uur pc is één buiten spelen.

Omdat Susebeek zijn geld verdient bij De Graafschap hoeft hij niet te leven van de goed draaiende keepersschool. De bevlogen keeperstrainer taalt niet naar een luxe bungalow, maar is tevreden met z’n rijtjeshuis aan de rand van Doetinchem. Hij kan daarom andere prioriteiten stellen, waardoor de GKS haar rendement inzet om een innovatieve trendsetter te zijn. Wat PSV op de Herdgang gebruikt, heeft de Achterhoekse keepersopleiding ‘gewoon’ ook: “In november 2009 hebben we voor €18.000,- een HI-POD camerasysteem aangeschaft. Elke deelnemer wordt minimaal eens per cursus gefilmd. Het levert een filmpje op van twee tot vijf minuten. Dit maakt meteen, zonder waardeoordeel, duidelijk wat er goed gaat en wat beter moet. Duizend woorden van onze trainers hebben minder effect dan beelden”. Wat Vitesse en FC Twente nog niet hebben, maakt de aantrekkingskracht van Susebeeks geesteskind groot. Waardoor keeperstalenten in Veldhoek blijven, of kiezen voor De Graafschap. Het doel waarmee de GKS was opgericht in 2001 is dus al gehaald.

Vanuit het Control Centre in Veldhoek geniet Edwin Susebeek van het succes dat de kruisbestuiving tussen zijn keepersschool en de Pincvision Voetbalacademie van De Graafschap heeft opgeleverd. Want jeugdkeepers van De Graafschap trainen mee bij de GKS en kunnen vanaf zestien jaar ook bij de GKS keeperstrainer worden. Het is een soepele stap voorwaarts in hun ontwikkeling, omdat ze gewend zijn aan de oefenstof; een ideale aanpak om in één klap technisch bekwame doelverdedigers èn zelfbewuste persoonlijkheden op te leiden. Want keepers moeten leiders zijn om een team te kunnen coachen: “Als je in onze streek een hand krijgt, kijken ze je vaak niet aan. Dat is in de Randstad of Utrecht wel anders. Dat onnodige bedeesde moeten we maar eens afleren in de Achterhoek. Marsman zegt nog weleens, als ik had geweten dat jouw keepersschool zo’n succes zou worden, hadden we het bij De Graafschap zelf gedaan”.

Ondanks dat de GKS-slogan ‘De besten met de besten laten trainen, maken de besten’ de indruk wekt dat alleen talenten welkom zijn, wil ‘De Grote Baas’, die het liefst tussen iedereen in op het veld staat, die gedachte graag tackelen: “Iedereen die gek van keepen is en alles wil geven, is welkom. Ik kan ook genieten van jongens die van de E9 naar de E2 gaan. Dan hebben we het ook goed gedaan”. Toch blijft de onophoudelijke stroom aan beloften logischerwijs het meest spraakmakend. Dinand Janssen, Kyarmen Heering, Ties Wiegers, Gijs Harmsen en Rick Jonkers maakten de stap van GKS naar de Superboeren en ‘komen eraan’, volgens Susebeek. Jordy Rondeel begon ook in Veldhoek en wordt komend seizoen derde keeper bij de Graafschap. In het seizoen 2015-2016 waren alle selectiekeepers van de Superboeren zelf opgeleid door Olyslagers opvolger: Hidde Jurjus, Jasper Heusinkveld en Jordy van de Kracht.

Wat is toch het geheim van Susebeeks succes?: “Naast mentaliteit, discipline en structuur moet je als club of keepersschool de keepers duidelijk maken wat ze in de verschillende leeftijdscategorieën moeten kunnen. Bij De Graafschap weten de keepers precies wat er van hen verwacht wordt. Ze kunnen zichzelf zo analyseren en in hun vrije tijd werken aan verbeterpunten om zoveel mogelijk aan de verwachtingen te voldoen. Duidelijkheid is de beste leermeester”.

Hidde Jurjus is het bekendste voorbeeld van het feit dat Susebeeks trainings- en coachingmethode vruchten afwerpt. De Lichtenvoordse keeper start op vijfjarige leeftijd bij de Gelderse KeepersSchool, gaat drie jaar later naar De Graafschap D1, speelt op twintigjarige leeftijd in de Eredivisie en wordt in 2016, na zeventien jaar keepersopvoeding door zijn ‘tweede vader’, opgepikt door PSV. Edwin gelooft nog steeds in de toekomst van zijn protegé: “Hidde komt er wel. Jurjus kan heel goed keepen. Maar iedereen heeft vertrouwen en speelminuten nodig. De Lamprou-route is het beste voor hem. Verhuurd worden om zo een mooie transfer naar een Eredivisieclub uit het vuur te slepen”. Nu PSV op het punt staat om Hidde te verhuren aan Roda JC, lijkt de rol van waarzegger Susebeek ook niet te misstaan.

De kracht van Susebeek zit ‘m ook in de jarenlange ervaring met alle leeftijden die hij heeft. Alle niveauverschillen kent hij op z’n duimpje. Nog steeds heeft hij dezelfde betrokkenheid met zijn trainers en keepers als in het eerste uur als keeperstrainer van de D-tjes van Zelos. Enthousiaste schouderklopjes van ‘De Wiel Coerver van de Keepers’ werken overal aanstekelijk. Dat de meiden en dames nu ook rijker vertegenwoordigd zijn bij de GKS, en een hoger niveau halen, maakt hem supertrots: “De keepsters maken een inhaalslag op het gebied van coördinatie- en lichaamsbeheersing. Dat komt doordat meisjes gelukkig nu ook vroeg gaan voetballen. Tussen de jongens ontwikkelen zij zich razendsnel. Ik had vroeger niet zoveel met damesvoetbal, maar nu zij de bewegingsachterstand inhalen, wordt het steeds interessanter om naar te kijken. Ik ben dan ook supertrots dat Moon Pondes en Lois Niënhuis de sprong van ons naar de profs hebben gemaakt. Moon speelt tegenwoordig bij PEC Zwolle in de Eredivisie en Lois, die pas zestien is, maakt volgend seizoen deel uit van de selectie van FC Twente”.

De Nederlandse Christopher Columbus Kraft tikt 15 oktober de vijftig aan. Na een halve eeuw, waarvan hij meer dan de helft hartstochtelijk keeperstrainer is geweest, hoopt hij de komende jaren samen met alle medewerkers het peil van de Gelderse KeepersSchool, als innovatieve koploper in Keepersland, te kunnen handhaven en liefst uit te breiden. Ook is de architect van het Keepers Control Centre benieuwd hoeveel talenten hij nog kan lanceren. Wellicht wordt zijn zoon Jordy, vorig seizoen keeper van Zelos E1, ook een nieuwe ster aan keepersfirmament: “Op de keepersschool train ik Jordy nooit zelf. Ik geef hem wel tips. Tijdens een training bij ons, liep hij een scheurtje in z’n elleboog op. Daardoor miste hij de selectietrainingen voor de D-pupillen bij Zelos. Marianne en ik zien wel wat er in het vat zit. Plezier in het keepen staat voorop. Dan heb je al gauw de drive om zover mogelijk te komen. Ik hoop wel dat Jordy fysiek langer mee kan dan ik”.

De Gelderse KeepersSchool maakt op Klassekeepers een zeer doorleefde, doordachte en deskundige indruk. Als er in de toekomst sterren uitgedeeld worden om de kwaliteit van keepersscholen in kaart te brengen, zoals bij jeugdopleidingen van BVO’s gebeurt, verdient de GKS zeker, als de kwaliteit zo blijft, het maximum aantal van vier sterren. De organisatie die geleid wordt door Edwin Susebeek staat als een huis. Zondags gaat figuurlijk het dak eraf als 180 keepers zich kunnen uitleven in een vertrouwde sfeer. Het fundament van het keepershuis is zo stevig, omdat de oprichter al geruime tijd beschikt over een geroutineerde rechterhand. Kevin Swarthoff, voormalig selectiekeeper van Vitesse-AGOVV, is een soepele stand-in. Waardoor bij afwezigheid van ‘Schoolhouder Susebeek’ de keepersschool op exact hetzelfde niveau en dezelfde manier functioneert.

 




Overig nieuws